"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

zaterdag 26 februari 2011

Gevogel in Zeeland

Na onze daguitstap in het Zwin en het inchecken in Centerparcs Port Zélande (Ouddorp, aan het Grevelingenmeer) werd het tijd om onze week te beginnen : vier dagen vogels en zeehonden kijken.

We rijden meermaals over Neeltje Jans, een deel van de Deltawerken en levensnoodzakelijk voor de Nederlanders om rampen zoals in 1953 te vermijden. Het is een ingenieuze menselijke constructie die de zee probeert te temmen. Hier is wel natuurwaarde aan verloren gegaan maar in de achterliggende Oosterschelde bloeit nu een waterleven die zeer populair is bij duikers en ondanks het gebrek aan getijden staat er een sterke stroming dat nieuwe voedselaanvoer garandeert.

We begonnen in Westkapelle, het meest in zee uitstekende stukje Zeeland alwaar we een goed zicht op de zeevogels hadden zoals Roodkeelduikers (Gavia stellata) en Zwarte Zeeëenden (Melanitta nigra). Ook Grijze zeehonden (Halichoerus grypus) werden geregeld gespot.

Inmiddels begon de Passat vreemd te hobbelen rechtsachter, later thuis zou blijken dat de versleten achterband door het gewicht van vijf personen en bagage op de snelweg vervormd geraakte en een bult ontwikkelde... Hier staan we aan de zeezijde in Westkapelle.

Een Scholekster (Haematopus ostralegus) zoekt zijn eten tussen de stenen van de dijk.

Na Westkapelle gingen we naar Colijnsplaat waar in een gracht voor het dorpje een Grote Geelpootruiter (Tringa melanoleuca) zat, een Noord-Amerikaanse dwaalgast. Heel even waren zijn gele poten schitterend te zien voor de zanderige oeverwal en het sierlijke uiterlijk van een ruiter was ook meermaals goed op te nemen. Deze foto werd door de telescoop van Pieter genomen met mijn Canon Powershot D10.

Een Zilvermeeuw (Larus argentatus) rust uit aan de Brouwersdam.

We sloten onze eerste dag Zeeland af met een prachtige zonsondergang op het Grevelingenmeer, een zoutwatermeer waarop volop aan waterrecreatie wordt gedaan maar op de luwe stukken is het een natuurparadijs.

Zo ook voor Grijze zeehonden, we zagen er zo'n vijf zwemmen en eentje ervan was erg nieuwsgierig. Terwijl ik op een scherpe steen mijn fors lijf probeerde te balanceren, toonde deze zeehond geregeld zijn kopje op zo'n vijf meter van mij. We zagen op deze vakantie ook af en toe Gewone zeehonden maar ik heb de indruk dat die minder nieuwsgierig zijn, de foto's daarvan werden op een (te) grote afstand genomen aan de Brouwersdam. Daar zwemmen geregeld beide soorten rond.

Een Grijze zeehond is duidelijk herkenbaar aan de zwaardere kop met de rechte neus, een Gewone zeehond (Phoca vitulina) is kleiner en heeft een gebogen neuslijn.

We begonnen woensdagochtend met een mooi zonnetje maar erg plots, op zo'n kwartier tijd, werden we gehuld in een dikke mist waardoor ook de zeldzame Witbuikrotganzen (Branta bernicla hrota) op het Grevelingenmeer vlakbij ons vakantiepark minder snel gevonden werden.

Ondertussen is Thomas erbij gekomen die meteen de oesters aan Neeltje Jans wilt uitproberen. Nee, ze waren niet goed.

Maar het belangrijkste dat Neeltje Jans ons op deze mistige woensdag te bieden heeft is deze zeldzame Kuifaalscholver (Phalacrocorax aristotelis). Deze foto werd getrokken met mijn Canon Eos 350D, 75-300mm Canon lens f5.6, Soligor 2x extender tot 600mm en een rijstzak voor de stabiliteit terwijl ik languit op mijn buik in het zeewier, zeewater en meeuwen-iets- lag.

Op Neeltje Jans, op weg naar de kijkhut, viel ons de minieme duinvegetatie op; deze was zeer rijk aan soorten maar piepklein van gestalte : een ideaal onderwerp voor de nieuwe macrolens ! Hier zien we een plant die wel wat weg heeft van Muizenoor (maar het niet is, ik moet het nog opzoeken) en de mist in zijn haartjes vangt. Een van de vele strategiëen om in snel uitdrogende habitats toch te overleven.

Ook het zeer typische Muurpeper kon niet ontbreken. Dit vetplantje smaakt effectief naar peper.

Op macroschaal zie je des te duidelijker dat de natuur een cyclus van dood en levend is.

Dit zijn knoppen van Duindoorn (Hippophae rhamnoides) die het voorjaar afwachten.

Bekertjesmossen stonden gebroederlijk tussen Duinsterretjes- en Rendiermossen (Cladonia).

Roel kijkt zich ook de ogen uit op de macrovegetatie met zijn Nikon en Sigma macrolens.

We sloten deze dag af met de binnenlandse plassen van de Prunjepolder en de Flamingo's op het Grevelingenmeer, zichtbaar vanaf Brouwershaven. Helaas zaten deze te ver voor een goede determinatie.

Maar de landschappen werden er niet minder mooi op.

De rest van de week hou ik voor een volgende post met nog enkele mooie vogelfoto's. Keep on reading !

donderdag 24 februari 2011

Duinen in de wind

Een koud zonnetje breekt door de wolkenslierten en zet af en toe het zand in een fraaie kleur voordat het winterse grijs weer het landschap overheerst.

Een strakke westenwind legt het helmgras plat en waait het zand op dat zich in onze haren nestelt. We lopen door het rulle zand naar de zeezijde van de duinen waar een aantal steltlopertjes zoals Kanoeten (Calidris canutus) en Scholeksters (Haematopus ostralegus) ons luid piepend begroeten aan de golfbrekers.

Roel, Pieter, Koen, Simon en ik zijn op reis maar voordat we zo'n vijf dagen gaan verwijlen bij onze noorderburen in Zeeland besluiten om in het Zwin eens rond te kijken maar dan aan de zeezijde. Dit zijn de Zwinduinen en -polders welke in beheer zijn bij het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Het is een gebied dat zich over 222 hectaren uitstrekt tussen het mondane Knokke - Het Zoute en het eigenlijke Zwin. Persoonlijk vind ik dit nog boeiender dan het Zwin want het is een open duingebied in verbinding met de zee : dit is het enige gebied in België waar de zee nog ouderwets haar stramien kan opleggen aan het achterland.

In 2006 is het ANB gestart met het ZENO-project in het gebied : ZENO staat voor "Zwinduinen Ecologische NatuurOntwikkeling" en ijvert mits begrazing en beheersmaatregelen om de unieke Europese duinnatuur terug een kans te geven in het kader van Natura 2000.

De begrazing door runderen en Konikspaarden is nodig om de overwoekering van de schorren door het agressieve Strandkweek tegen te gaan en het gebied open te houden.

In dit door de elementen geteisterd stukje West-Vlaanderen gaan we op zoek naar Fraters (Carduelis flavirostris), voor België zeldzame vinkachtigen die ieder jaar overwinteren in het Zwin. Er wordt ook effectief een groep van 60 Fraters door de telescopen waargenomen waarbij ze zelfs kortstondig op het hek komen zitten maar voordat ik nog maar de ontspanknop van mijn camera kon beroeren waren ze alweer opgevlogen. Daarom moeten mijn lezers het nu met deze foto stellen ...

Want ondanks het vele wachten keerden ze niet terug.

Maar niet getreurd, ook aan culturele waarde wordt hier gewerkt met enkele kunstwerken her en der verspreid zoals deze ode aan het Konijn (Oryctolagus cuniculus) die de bezoekers in de duinen verwelkomt. Met nog een paar Ooievaars (Ciconia ciconia), Kluten (Recurvirostra avosetta), vele Bergeenden (Tadorna tadorna) en dergelijke meer sloten we onze voormiddag hier af om onze weg te vervolgen naar Zeeland.

Wordt vervolgd ...

vrijdag 4 februari 2011

Allemaal beestjes

Het eerste Zevenstippelig lieveheersbeestje van 2011 in Mollendaalbos (Meerdaalwoud), er waren een paar dagen van lentegevoel, een afleidingsgevaar in de blokperiode maar het was wel een leuk gevoel om dan de dagelijkse pauze-wandeling met Darko te maken en rondom jou de mezen van katoen horen geven, de Haviken hun paargeluiden horen krijsen en de eerste insecten al tevoorschijn zien te komen ...

De eerste Pestvogels (Bombycilla garrulus) van 2011 in de Dijlevallei waren lang te bezichtigen in hun tere kleuren gehuld op de Cotoneasterstruiken ergens in Winksele (Leuven). Samen met Rein en Marian ging ik hen na een examen even bewonderen. Ze waren niet schuw en lieten zich van dichtbij gemakkelijk fotograferen, het was een mannetje en een vrouwtje samen. Het vrouwtje ging al snel in een struik verderop zitten in een privétuin maar dit mannetje bleef poseren.

Zo zag ik dan eindelijk eens die kuif mooi rechtop komen ! Rein werd helemaal extatisch bij het zien van deze steeds mooie soort.

Ondanks het grijze weer en de zware 300mm-telelens uit de losse hand vielen de kleuren nog heel mooi uit op de foto.

Ik kijk al uit naar de lente ...