"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

donderdag 24 februari 2011

Duinen in de wind

Een koud zonnetje breekt door de wolkenslierten en zet af en toe het zand in een fraaie kleur voordat het winterse grijs weer het landschap overheerst.

Een strakke westenwind legt het helmgras plat en waait het zand op dat zich in onze haren nestelt. We lopen door het rulle zand naar de zeezijde van de duinen waar een aantal steltlopertjes zoals Kanoeten (Calidris canutus) en Scholeksters (Haematopus ostralegus) ons luid piepend begroeten aan de golfbrekers.

Roel, Pieter, Koen, Simon en ik zijn op reis maar voordat we zo'n vijf dagen gaan verwijlen bij onze noorderburen in Zeeland besluiten om in het Zwin eens rond te kijken maar dan aan de zeezijde. Dit zijn de Zwinduinen en -polders welke in beheer zijn bij het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB). Het is een gebied dat zich over 222 hectaren uitstrekt tussen het mondane Knokke - Het Zoute en het eigenlijke Zwin. Persoonlijk vind ik dit nog boeiender dan het Zwin want het is een open duingebied in verbinding met de zee : dit is het enige gebied in België waar de zee nog ouderwets haar stramien kan opleggen aan het achterland.

In 2006 is het ANB gestart met het ZENO-project in het gebied : ZENO staat voor "Zwinduinen Ecologische NatuurOntwikkeling" en ijvert mits begrazing en beheersmaatregelen om de unieke Europese duinnatuur terug een kans te geven in het kader van Natura 2000.

De begrazing door runderen en Konikspaarden is nodig om de overwoekering van de schorren door het agressieve Strandkweek tegen te gaan en het gebied open te houden.

In dit door de elementen geteisterd stukje West-Vlaanderen gaan we op zoek naar Fraters (Carduelis flavirostris), voor België zeldzame vinkachtigen die ieder jaar overwinteren in het Zwin. Er wordt ook effectief een groep van 60 Fraters door de telescopen waargenomen waarbij ze zelfs kortstondig op het hek komen zitten maar voordat ik nog maar de ontspanknop van mijn camera kon beroeren waren ze alweer opgevlogen. Daarom moeten mijn lezers het nu met deze foto stellen ...

Want ondanks het vele wachten keerden ze niet terug.

Maar niet getreurd, ook aan culturele waarde wordt hier gewerkt met enkele kunstwerken her en der verspreid zoals deze ode aan het Konijn (Oryctolagus cuniculus) die de bezoekers in de duinen verwelkomt. Met nog een paar Ooievaars (Ciconia ciconia), Kluten (Recurvirostra avosetta), vele Bergeenden (Tadorna tadorna) en dergelijke meer sloten we onze voormiddag hier af om onze weg te vervolgen naar Zeeland.

Wordt vervolgd ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten