We rijden meermaals over Neeltje Jans, een deel van de Deltawerken en levensnoodzakelijk voor de Nederlanders om rampen zoals in 1953 te vermijden. Het is een ingenieuze menselijke constructie die de zee probeert te temmen. Hier is wel natuurwaarde aan verloren gegaan maar in de achterliggende Oosterschelde bloeit nu een waterleven die zeer populair is bij duikers en ondanks het gebrek aan getijden staat er een sterke stroming dat nieuwe voedselaanvoer garandeert.
We begonnen in Westkapelle, het meest in zee uitstekende stukje Zeeland alwaar we een goed zicht op de zeevogels hadden zoals Roodkeelduikers (Gavia stellata) en Zwarte Zeeëenden (Melanitta nigra). Ook Grijze zeehonden (Halichoerus grypus) werden geregeld gespot.
Inmiddels begon de Passat vreemd te hobbelen rechtsachter, later thuis zou blijken dat de versleten achterband door het gewicht van vijf personen en bagage op de snelweg vervormd geraakte en een bult ontwikkelde... Hier staan we aan de zeezijde in Westkapelle.
Een Scholekster (Haematopus ostralegus) zoekt zijn eten tussen de stenen van de dijk.
Na Westkapelle gingen we naar Colijnsplaat waar in een gracht voor het dorpje een Grote Geelpootruiter (Tringa melanoleuca) zat, een Noord-Amerikaanse dwaalgast. Heel even waren zijn gele poten schitterend te zien voor de zanderige oeverwal en het sierlijke uiterlijk van een ruiter was ook meermaals goed op te nemen. Deze foto werd door de telescoop van Pieter genomen met mijn Canon Powershot D10. 
Een Zilvermeeuw (Larus argentatus) rust uit aan de Brouwersdam.
We sloten onze eerste dag Zeeland af met een prachtige zonsondergang op het Grevelingenmeer, een zoutwatermeer waarop volop aan waterrecreatie wordt gedaan maar op de luwe stukken is het een natuurparadijs.
Zo ook voor Grijze zeehonden, we zagen er zo'n vijf zwemmen en eentje ervan was erg nieuwsgierig. Terwijl ik op een scherpe steen mijn fors lijf probeerde te balanceren, toonde deze zeehond geregeld zijn kopje op zo'n vijf meter van mij. We zagen op deze vakantie ook af en toe Gewone zeehonden maar ik heb de indruk dat die minder nieuwsgierig zijn, de foto's daarvan werden op een (te) grote afstand genomen aan de Brouwersdam. Daar zwemmen geregeld beide soorten rond.
Een Grijze zeehond is duidelijk herkenbaar aan de zwaardere kop met de rechte neus, een Gewone zeehond (Phoca vitulina) is kleiner en heeft een gebogen neuslijn.
We begonnen woensdagochtend met een mooi zonnetje maar erg plots, op zo'n kwartier tijd, werden we gehuld in een dikke mist waardoor ook de zeldzame Witbuikrotganzen (Branta bernicla hrota) op het Grevelingenmeer vlakbij ons vakantiepark minder snel gevonden werden.
Ondertussen is Thomas erbij gekomen die meteen de oesters aan Neeltje Jans wilt uitproberen. Nee, ze waren niet goed.
Maar het belangrijkste dat Neeltje Jans ons op deze mistige woensdag te bieden heeft is deze zeldzame Kuifaalscholver (Phalacrocorax aristotelis). Deze foto werd getrokken met mijn Canon Eos 350D, 75-300mm Canon lens f5.6, Soligor 2x extender tot 600mm en een rijstzak voor de stabiliteit terwijl ik languit op mijn buik in het zeewier, zeewater en meeuwen-iets- lag.
Op Neeltje Jans, op weg naar de kijkhut, viel ons de minieme duinvegetatie op; deze was zeer rijk aan soorten maar piepklein van gestalte : een ideaal onderwerp voor de nieuwe macrolens ! Hier zien we een plant die wel wat weg heeft van Muizenoor (maar het niet is, ik moet het nog opzoeken) en de mist in zijn haartjes vangt. Een van de vele strategiëen om in snel uitdrogende habitats toch te overleven.
Ook het zeer typische Muurpeper kon niet ontbreken. Dit vetplantje smaakt effectief naar peper.
Op macroschaal zie je des te duidelijker dat de natuur een cyclus van dood en levend is.
Dit zijn knoppen van Duindoorn (Hippophae rhamnoides) die het voorjaar afwachten.
Bekertjesmossen stonden gebroederlijk tussen Duinsterretjes- en Rendiermossen (Cladonia).
Roel kijkt zich ook de ogen uit op de macrovegetatie met zijn Nikon en Sigma macrolens.
We sloten deze dag af met de binnenlandse plassen van de Prunjepolder en de Flamingo's op het Grevelingenmeer, zichtbaar vanaf Brouwershaven. Helaas zaten deze te ver voor een goede determinatie.
Maar de landschappen werden er niet minder mooi op.De rest van de week hou ik voor een volgende post met nog enkele mooie vogelfoto's. Keep on reading !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten