In het labo

The greatest discoveries in science don't start with "Eureka !" but with "That's funny ..." - Isaac Asimov

In Heverlee, diep in het Arenbergpark ...

... staat het Plantkundig instituut, vergeven van biologen.

Hier werk ik net als alle andere biologiestudenten van het 3e jaar aan onze eerste deel van het eindwerk of moderner benoemd met "bachelorproef". Dit semester kreeg ik een onderwerp toegewezen uit de moleculaire/fysiologische labo's en ik had, net als bij ecologie, ook hier vooral voor plantkundige onderwerpen gekozen. Mijn onderwerp is het razend interessante analyseren van de rol van suikers en bijhorende afbraakenzymen bij het mechanisme van de zeer snelle bloemopening in Morning glory (Ipomoea purpurea).

Ipomoea is een genus dat klimplanten omvat die erom bekend staan diep blauw te bloeien in de morgen en al te verwelken in de namiddag. Algemeen wordt bij bloemopening aangenomen dat de afbraak van reservesuikers een rol speelt : door het verhogen van de concentratie aan glucose en fructose, de enkelvoudige suikers, nemen de plantencellen steeds meer water op door osmose. Dit veroorzaakt een verhoogde turgordruk waardoor de cellen uitzetten en zo kan de bloem opengaan. Mijn opdracht was nu om na te gaan of in Morning glory ook suikers afgebroken werden, zo ja, welke suikers en via welke enzymen werden ze afgebroken ?

Na heel wat extracties, namiddagen gespendeerd aan prepareren van stalen in het verder dan ijskoude vloeibare stikstof om de enzymatische reacties stil te leggen en heel wat "runs" in onze HPLC-meettoestel (zie foto) voor de suikerconcentraties hebben we de basis voor een mechanisme bijeen kunnen rapen.

Na zowat 60 uren in het labo leverden onder andere deze extracten een eerste antwoord : in Morning glory werd verrassend genoeg een zeer hoge concentratie aan vacuolaire invertasen aangetroffen die sucrose afbreken en hun activiteit was het hoogste in de stalen van de net geopende bloem. Zij spelen dus absoluut een rol in bloemopening. Fosforylasen die zetmeel afbreken in samenwerking met alfa-amylasen zijn ook actief bij bloemopening maar de grootte van hun bijdrage is nog te onderzoeken.

Al met al ben ik zeer tevreden, net als mijn begeleider die in de bijna twintig jaar dat hij in dit labo nog nooit zo'n hoge concentratie aan invertasen had gezien en die in deze bloemen een intellectuele uitdaging vond om nieuwe methodes te gebruiken die hij voordien nog nooit gebruikt had voor onder andere de fosforylasen. We hebben de basis gelegd voor verdere onderzoeken en daar ben ik intens tevreden over.

Zo voelt het dus ... om een wetenschapper te zijn.

Gewoonweg ... geweldig...