"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

vrijdag 4 maart 2011

Gevogel in Zeeland II

De laatste dagen waren vaak vochtig en grijs, echt Nederlands winterweer met koude natte wind en af en toe wat druppels die gelukkig meestal beperkt bleven. Zo konden we onze vakantieweek nog mooi afsluiten, laat de foto's voor u spreken ...

Een van de dijken aan Neeltje Jans.

Binnenduinen van Schouwen, een mooie donderdagochtend voordat het grijs terug zou beginnen overheersen.

Deze binnenduinen kenden na de waternoodsramp van 1953 een massale stopzetting van kleinschalig gebruik en begrazing waardoor er een kritische verdroging en verruiging optrad. Nu is er terug een heropleving van het gebied en de bijhorende biodiversiteit dankzij beheersmaatregelen om het water zo lang mogelijk in het gebied vast te houden -dat was die dag te merken aan de ondergelopen paden- en om opnieuw te begrazen. Het effect mag er wezen : een heel mooi landschap met uiteenlopende kenmerken.

Zoals ik al vaker weergaf ben ik dol op koeien, vooral de half natuurlijke rassen die tegen een stootje kunnen zoals deze exemplaren.

Dit was een van de hoogtepunten van de week : voor ons de allereerste Klapekster (Lanius excubitor) ! Deze foto werd genomen met mijn Canon Eos 350D dwars door de telescoop van Pieter.

Ook een vaste stop is de Prunjepolder waar traditiegetrouw Lepelaars (Platalea leucorodia) aanwezig waren.

Aan de Brouwersdam was er weer een spektakel van maar liefst vijf Grijze zeehonden (Halichoerus grypus) die in het water zwommen...

Stevige schoenen zijn bij onze uitstapjes wel altijd vereist ...

De laatste dag konden we Zeeland een "Tot ziens" toeroepen in de opperbeste stemming, maar niet voordat we de Sneeuwgorzen (Plectrophenax nivalis) van Westkapelle meegepikt hadden ! Voor deze zeldzame wintergasten ben ik nog naar mijn auto gelopen voor mijn fotomateriaal en heb ik in het natte zand op mijn buik gelegen om een vrij goede foto te kunnen maken ondanks het grijze mistige weer. De bovenste foto is het mannetje, de onderste foto een van de twee vrouwelijke exemplaren.

Lieve Steenlopertjes (Arenaria interpres), beste Zeeland, het was een gedenkwaardige week, en ik roep niet vaarwel, maar tot ziens !

Geen opmerkingen:

Een reactie posten