De Kevie

Een regenachtige zondag breekt 's morgens open boven onze hoofden als we in Leuven verzamelen. We, dat zijn zeven biologiestudenten die met mijn busje de wielen riching Tongeren zetten voor een excursie in de Kevie. De Kevie is sinds midden jaren '80 in aankoop en in beheer bij de lokale Natuurpuntafdeling en we krijgen een rondleiding door conservator Roger, de man die al zo'n vijfentwintig jaar en langer ijvert voor het behoud van het gebied.

Ondanks de lichte regen gaan we vrolijk op pad in dit broekgebied waar de Jeker als belangrijke waterloop de dienst uitmaakt. De spoorwegberm is eveneens in beheer bij Natuurpunt. In het gebied is ook een vogelwandeling uitgezet. Opvallend zijn de vele nestkastjes die amper anderhalf meter boven de grond hangen : een inwoner van een zeer gezegende leeftijd komt ze ieder jaar ophangen en met ieder jaar dat verstrijkt wordt hij zelf wat meer gebogen en hangen de nestkastjes weer wat lager ... Gids Roger grapt dat in dit gebied hierdoor binnenkort bewezen zal kunnen worden dat mezen grondbroeders geworden zijn ...

Deze betonnen constructies staan langs de spoorlijn in 't gebied : ze werden door de Duitsers aangelegd om de machinerie bij aanleg een stabielere ondergrond te geven dan de moerassige stukken waar het riet zich ver uitstrekt en waar Blauwborst (Luscinia svecica) broedt en Bruine kiekendief (Circus aeruginosus) een onderkomen vindt.

Talrijke wijngaardslakken (Helix pomatia)orneren de kanten van de wegen en de boomstammen in dit vochtig weer. Ze hebben een voorliefde voor kalkrijke bodems.

Het gebied wordt begraasd door onder andere deze terugkruising naar de oeros, het Heckrund. Dit is het oerbiotoop geweest van runderen in het verleden : ruigten en bossen waar de kudden in doordwalen, grazen en hun kalveren baren.

Ook de Bever (Castor fiber) is in dit gebied erg actief langs de Jeker. Gelijkenissen met de Doode Bemde zijn dan ook niet uit de lucht gegrepen.

Ondanks de lichte regen is het wederom een zeer droog voorjaar en de waterstand van de Jeker is erg laag, zelfs de beverburchten zijn nu zichtbaar. Als deze toestand te lang duurt zullen de Bevers snel dammen opwerpen om de ingang toch maar onder het waterpeil te krijgen.

Martijn amuseert zich met zijn scherp oog voor kleine beestjes om daarmee Roger de gids bezig te houden ...

Het Groot hoefblad (Petasites hybridus) staat hier ook op meerdere vochtige stukken in bloei. Deze vermoedelijk oude exoot produceert gigantisch grote bladeren die in vorm wel wat weg hebben van rabarber.

Ideaal weer voor diverse slakken zoals dit kleintje die mijn macrolens op sensor wist vast te leggen.

Rode kelkzwammen (Sarcoscypha coccinea)op dood wilgenhout; deze soort was tot een aantal jaar geleden een zeldzame paddenstoel, maar lijkt zich de laatste jaren uit te breiden. De paddestoel komt voor in vochtige loofbossen en groeit op takken van diverse soorten loofbomen, die meestal half in de bodem zitten en met mos begroeid zijn. Door het mos wordt het vocht in de boomstam vastgehouden. Eigenlijk betreft het hier niet één soort, maar drie soorten die moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn en dus voer zijn voor mycologen.

Bruine anijszwammen (Lentinellus cochleatus) bedekken een knotwilg, inderdaad : als je een paddenstoel hiervan afbreekt en eraan ruikt, ruik je de zoetbittere geur van anijs. Blijkbaar kan er ook mee gekookt worden : (klik).

We sloten de wandeling heel gezellig af, op een avontuur met de verkeerspolitie en 'n wielklem door een fout van de verzekering na was het een leuke uitstap !