Omzoomd met beuken
Het veld, een paar fruitbomen
alwaar ik als kind
ontdekkingsgeneugten ervoer
Schreeuwende eksters,
een verdwaalde gaai
Tortelduifkens hoog in de den
samen op 't nest gezeten, jaar na jaar
's Winters een ongerept wit rijmtapijt
Lente bracht mij het eerste loof
paardenbloemen en een vroege klaproos
Zomer met hooigeur verzegeld
in geheugen mijns
Herfstregens deden de beuken treuren
hun nootjes aldaar,
wachtend op de eekhoorn
Woensdagnamiddagen bij opa en oma
waren de wereld voor mij
Nu het veld, bijna verdwenen
achter borden van verdeelde percelen
Verdwenen spoedig, dat langwuivend gras
dat mij nog steeds terug doet dromen
aan de zorgeloze dagen dat ik nog 'n kind was
VAG - Het veld (2010)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten