"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

vrijdag 22 juli 2011

Dijlse Bevers

I can tell from your eyes
You've never been by the riverside

Down by the water the riverbed
Somebody calls you somebody says
swim with the current and float away
Down by the river every day

Agnes Obel - Riverside

Negentien juli. Ik luister naar de dikke regendruppels die op mijn leren hoed uiteenspatten. Stil is het niet in deze weiden; de rivier de Dijle ruist aan mijn voeten voorbij. Drie jonge stieren zijn geïntrigeerd door deze rijzige figuur op hun sappig gras en ze kijken mij voortdurend aan, soms met de neus in de lucht. Niet echt een rustig kwartiertje gaat voorbij totdat ik het beu ben en ze wegjaag. Mijn blik dwaalt over het water, het stopt met regenen voor eventjes. Mijn waarnemingsformulier blijft nog steeds blank.

Sinds een nogal bewogen clandestiene herintroductie van de Bever (Castor fiber) is dit gigantisch zoogdier niet meer weg te denken van de oevers van de Dijle : overal kan men zijn knaagsporen en gangen ontdekken, van Florival tot de ring van Leuven en er voorbij tot in Holsbeek.

Al sinds de winter van dit jaar probeer ik vrij actief om er een glimp van op te vangen. Zonder succes. In de vrieskou van het Oudjaar zijn een zware plons en ultraverse sporen in de sneeuw mijn deel, maar het dier zelf ? Het blijft een goed verscholen mysterie.

Een van de hotspots in de Dijlevallei is het Grootbroek in Sint-Agatha-Rode. Op de foto is een beverdam en een glijspoor waarneembaar; in april zou ik hier eindelijk mijn eerste Bever zien ! Een jong exemplaar dat versuft in de straal van de zaklamp bleef zitten, lang genoeg om ons zodanig te verbazen dat Rein en ik vergeten dat we elk een fototoestel vast hebben !

Ik had een bever gezien, een dier dat ik enkel van stripverhalen, tekenfilms en boeken kende, en ik was bevangen door de ijverige natuur van die dieren. Een beverdam of een omgeknaagde eik aanschouwen doet je zo nadenken over de stille kracht die deze stevige jongens bezitten. Ze zorgen voor een extra dynamiek in de riviervallei. Daarom moest ik niet lang nadenken om mijn medewerking te verlenen aan de doctoraatstudie van Kristijn Swinnen van de Antwerpse universiteit (UA) die de verspreiding en populatiedynamiek van de Bevers in Vlaanderen poogt in kaart te brengen.

Diverse mensen gaan op drie avonden telkens een plaats bemannen in de vallei die vooraf uitgekozen werden naargelang aanwezige sporen of oude waarnemingen en leggen ze alles vast van wat ze zien aan bevers en hun activiteit tot zonsondergang. Op 19 juli, zoals in de inleiding vermeld, heb ik in Florival geen succes in de plenzende regen terwijl veertig meter verderop diverse keren activiteit wordt genoteerd.

De volgende avond is het gelukkig droog weer en ik heb nu een compagnonne mee: Leonie. We vatten post langs de Dijle in Oud-Heverlee.

Jawel, eindelijk succes ! Leonie hoorde hem het eerst en dan zien we hem verschijnen : een bruinig beest die rustig door 't water glijdt. Even duikt hij onder...

Even later komt hij terug boven met een plantenstengel en gaat het rustig opeten op de oever recht tegenover ons ! Tien heerlijke minuten worden Leonie en ik getrakteerd op het zicht van dit prachtig zoogdier met zijn rare platte staart.

Uiteindelijk wordt hij ons gewaar en duikt rustig terug onder. Een minuut of twee later verschijnt er een kleiner en fijner exemplaar die snel terug verdwijnt; we zijn dus zeker van minstens twee Bevers. Ze zouden ons een uur lang op veel activiteit vergasten dat vooral uit 't afplukken van wilgentakken bestond.

Een geweldige afsluiter van mijn monitoringsbijdrage en ik popel om er een vervolg aan te breien : dit zoogdier, deze Bever, is een geweldig dier !

2 opmerkingen:

  1. Hoi Gert
    Wat een geduld moet je daar voor hebben..
    Gelukkig is dat geduld beloont...En wat is het dan super als je er nog foto's van kunt nemen ook.Echt een mooie waarneming.
    Ik hoop ze ooit ook eens op de foto te zetten :)
    Gr Henk

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Henk,

    Het zijn lange maanden geweest inderdaad en de vreugde toen ik ze eindelijk op foto kreeg was onbeschrijvelijk :) Als je eenmaal goede plaatsen weet lukt 't wel maar 't is en blijft 'n lot van de loterij !

    Gert

    BeantwoordenVerwijderen