Ergens

Ergens
waar de wolken kussen de maan
Zweeft
een klein briesje wit als cellofaan
Blinkend
de zware cosmos van het menselijk bestaan
Bomen
raken de hemelgewelven donker uitgedost
Huppelend
de lichten in frêle satijn, in die waterspiegels
Broos
als ze zijn gevormd en verwekt door de ziel

Ergens
waar de wolken kussen de maan
Zal
jij ooit glimlachen in het licht
Dat
sprankelt, glitterend speelt
Ergens
waar de wolken kussen de maan
Jij
met hem -Ik- die spoedig volgt
Daar
waar de wolken kussen de maan

VAG@2006 - Ergens