"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

vrijdag 20 juli 2012

Mollendaal - Van winter tot zomer

Mother Nature is a beautiful woman sent down to bless us with the woods, the animals and the smell of the outdoors. I worship her.
Grizzly Dan
Een foto-impressie van Mollendaalbos en Mollendaalplateau van januari tot juli kon ik niet nalaten om te posten. Het is een gebied dat ik zeer goed heb leren kennen sinds ik eind 2009 met de opvoeding van onze Border Collie Darko startte en we begin 2010 lange wandelingen begonnen te maken. Mollendaal is een ideale uitvalsbasis omdat je daar naargelang waar je zin in hebt kan kiezen tussen bos, veld of een mengeling van beiden. Ook de tijdsduur van de wandeling is perfect af te lijnen gaande van een half uur tot meer dan twee uur. Maar ook de natuur is afwisselend en verrassend genoeg, steeds weer, zodat het nooit een saaie routine wordt ! Ik laat de beelden voor zich spreken ...
Ja, Darko blijft gelukkig, zeker als je de woorden "wandelen" of "balletje" durft in de mond te nemen...
Glinsterende ijzige wegen en besneeuwde bosdreven blijven toch datgene waar ik me het meeste thuisvoel ...
2012 begon voor mij alleszins schitterend met mijn eerste Bosuil die ik in klaarlichte dag kon bewonderen. Koortsachtig maakte ik foto's met mijn Canon Powershot D10 door de verrekijker maar meer nog dan het documenteren bleef ik zeker tien minuten in bewondering toekijken naar deze "nestor" van de bosvogels ...
Het seizoenale ritme overheerst, februari brengt de traditionele houtoogst. Zware machines en pokdalige handen togen aan het werk in geuren van modderige humus en zaagsel.
En voor iemand het door heeft kruipt het leven terug in de stammen als de lente haar armen uitstrekt ...
Ook de amfibieën voelen de lente opkomen en geven antwoord met eeuwenoude instincten van trek en voortplanting, al beseffen ze het niet. Dit mannetje Alpenwatersalamander (Mesotriton alpestris) voelt gewoon dat hij een vrouwtje moet zoeken ...
Ja, ik ben een voyeur...
Vuursalamanders (Salamandra salamandra terrestris) kleuren de oevers van de bospoeltjes. Ook mijn lievelingsamfibieën voelen de larven in hun buik kriebelen en zoeken water op om hen af te zetten.
Reeën fotograferen is iets waar ik mij dit jaar meer mee bezighou, met weinig succes tot nu toe behalve dan in la Brenne, maar "chance encounters" -toevallige ontmoetingen- zoals deze blijf ik geregeld ondervinden.
En tenslotte begint de zomer in de lucht te komen. Dit is de boom van de eerste afbeelding waarmee ik deze blogpost begon. Seizoenen, ik blijf ze geweldig vinden ...
Dit jaar zijn er massaal veel Hazen (Lepus europeaus) aanwezig op het plateau en in het bos. Regelmatig gebeurt het mij dat ze tot op slechts vijf meter van mij lopen. Natuurlijk heb ik op die momenten nooit mijn deftig fotogerief mee ... Hier moest ik weer door mijn verrekijker deze springende kerels fotograferen.
Twee Groene zandloopkevers (Cicindela campestris) genieten van een intiem momentje op de kapvlakte.
Juni. Mijn favoriete maand ondanks de examens maar wat de natuur in deze maand uit haar kasten trekt is steeds weer verfrissend nieuw.
De maan waakt over de oude hoeven die her en der het plateau bevolken.
Echter, juni brengt ook al even traditioneel de eerste zomer onweders...
Bovendien is het dit jaar een erg nat en vrij koel voorjaar geweest. Mogelijk is deze Vos (Vulpes vulpes) ten prooi gevallen aan een ziekte. Een gelegenheid voor de detrivoren van het bos om zich vol te eten en zich voort te planten. Het lijkt wreed, dat is ook zo, maar zoals ik al geregeld vertelde : het is de natuur. Het is inderdaad een cyclus.
Ook de boeren leven in een cyclus, hoezeer de mens dat ook heeft proberen door te breken met techniek, ze moeten nog steeds de seizoenen en hun gewassen volgen.
Ook de veldbloemen in hun simpele schoonheid leven mee op deze cadens.
Tenslotte rijpt het graan onder de sterk wisselende weersomstandigheden van deze julimaand.
Zo dienen de vroege zomermaanden zich aan : met hooigeur en kriebelende t-shirts. Er is alweer een half jaar voorbij gevlogen. Het lijkt nog of het gisteren was dat Darko en ik voor het eerst naar de hondenschool gingen of dat we onze eerste wandeling zonder leiband deden. Tempus fugit !

3 opmerkingen:

  1. ik moet toch eens meer buiten komen, zeer mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtige foto's! En wat een mooi gebied!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Thomas : zeker doen, je gaat er geen spijt van hebben :)

    @Anouk : erg bedankt, Mollendaalbos en Mollendaalplateau zijn inderdaad mooie gebieden om dichtbij te wonen !

    BeantwoordenVerwijderen