"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

zaterdag 15 september 2012

Thesis in de PWN duinen

I want to be alone for a while
I want earth to breathe to me
I want the waves to grow loud
I want the sun to bleed down

Rise and shine - The Cardigans
Niet alleen in de Meijendel doe ik mijn thesis, maar ook in het PWN duingebied in Noord-Holland, tegen Castricum. Dit is één van die vreemde Hollandse ondernemingen, duingebieden zijn hier in handen van watermaatschappijen, hier in de PWN duinen moeten mensen een dagkaart betalen om van natuur te mogen genieten. Ze betalen wel mee aan het beheer op die wijze, maar betalen om te genieten van natuur ? In onze kleine landjes ? Ik heb er zo mijn bedenkingen bij. Zeker als het gebied in kwestie niet in beheer is door een vrijwillige natuurorganisatie maar een goed verdienend bedrijf dat subsidies krijgt.

Maar goed, dankzij mijn vergunning kan ik zonder zorgen van het gebied genieten en mijn thesiswerk uitvoeren. De uitleg gaf ik al eerder in een vorige blog, ik kan mij nu dus beperken tot een fotografische impressie van dit toch wel mooie gebied. Één van die enkele gebieden in de Lage landen waar de aarde nog ademt.
Ook hier zijn infiltratiebekkens die van grote waarde zijn voor talrijke kolonies Aalscholvers (Phalacrocorax carbo).
Ruimte...
Koud en verfrissend, mijn geliefde Noordzee.
Gewone agrimonie (Agrimonia eupatoria), een vrij algemene plant op kalkrijke bermen; hier stond de plant langs het fietspad.
Een van die typische duinplantjes is het Duinviooltje (Viola curtisii) dat teer en verlegen zich aan de toeschouwer toont. Het is een plant die voedselarme duingronden prefereert en zich daar nestelt waar de konijnen de grond omwoelen en bemesten. Het is ook een van de waardplanten voor de Duinparelmoer- (Argynnis niobe) en Kleine parelmoervlinder (Issoria lathonia). Ik zag vele parelmoervlinders vliegen maar ik was te druk bezig met mijn veldwerk dat ik ze niet op naam kon brengen, spijtig !
En weer strekt de ruimte zich om mij heen, om even in te dwalen, eventjes mezelf in een roman te wanen.
Een van de indrukwekkendste planten zijn deze vertegenwoordigers van de helmkruidfamilie (Scrophulariaceae), op dit plaatje poseert een Koningskaars (Verbascum thapsus) terwijl hij de blauwe hemel torst.
Klein kruiskruid (Senecio vulgaris), hier zeer algemeen, geniet van de julizon.
Toch ben ik in dit gebied veel sneller klaar dan in de Meijendel, mede omdat de satellietpixels die ik moet bemonsteren hier veel dichter bij elkaar liggen.
In de late namiddag ben ik terug op mijn camping, een zeer gezellige boerderijcamping (daar hou ik toch meer van dan die toeristische, drukke en dure duincampings). Ik sta op Ormsby field in Castricum en hier kweken en melken ze melkkoeien, hun melk wordt gebruikt voor de Noord-Hollandse kaas die hier niet te vinden is. Alles wordt namelijk geëxporteerd. Een beetje spijtig, maar met de terugkomst van het belang van streekproducten kan dit ooit wel eens veranderen ? De boer en boerin hopen het ook. Zij zijn ook van de mening dat hun kaas hier te koop zou mogen zijn.
Producttrots is er niet vreemd aan. Zeker als er ieder jaar zovele kampeerders genieten van de rust en de weiden, zij mogen een kijkje nemen in de stal, wanneer ze willen. Daar staat deze oude rakker, een Massey-Ferguson 565. Dit type werd tussen 1977 en 1982 geproduceerd en heeft een robuuste viercylinder 3.9l Perkins dieselmotor.
Terwijl de Boerenzwaluwen (Hirundo rustica) boven mijn hoofd onophoudelijk kwetteren en wegvliegen en de vele koeien loeien en hun zware hoeven op de planken laten weerklinken, geniet ik met mijn fototoestel een eind weg.
Dan valt de avond. Een volle maan toont zich in vol ornaat boven de weiden en het vliegtuiggeraas voor Schiphol. Maar de rust regeert. Ook in mijn busje, spoedig slaap ik in. Blij dat het eerste werk erop zit. Minder blij dat ik dit mooie gebied zo snel moet verlaten maar spoedig keer ik terug. Spoedig.

1 opmerking: