Een beetje teveel water

Een aantal weken geleden werd er in Vlaanderen de ergste regenval in vijftig jaar geregistreerd en dit liet dan ook zijn sporen na, voornamelijk in de bekkens van de Demer en Dender : de klassieke rechtgetrokken rivieren waar men het water zo snel mogelijk wilt afvoeren maar zo stroomafwaarts gelegen gebieden doet overstromen. In onze Dijlevallei toont men al dertien jaar lang aan dat het ook anders kan. Deze aanpak, die Leuven voor het lot behoedde dat Diest en Halle en zovele anderen moesten ondergaan, krijgt steeds meer aandacht in de media met zelfs een Terzake reportage op de Vlaamse televisiezender Één (klik hier om te bekijken) met mijn peter Désiré die de uitleg verstrekt.

Amper twee weken later werd al duidelijk dat er nog steeds méér bouwvergunningen in overstromingsgebieden vrijgegeven werden, een falend beleid van ruimtelijke ordening in Vlaanderen die zoals zo vaak niet kan tippen aan haar Nederlandse tegenhanger. Een doctoraatstudente van de VUB berekende onlangs nog dat, indien men aan dit tempo volbouwt zonder "recuperatie" van oude terreinen, er binnenkort 65% van de beschikbare ruimte in de Vlaamse driehoek, te weten tussen Gent, Antwerpen en Brussel, volgebouwd zal zijn. Slecht nieuws voor een natuurlijk overstromingsbeleid ... Ik kan alleen maar in beelden tonen wat de reportage ook toont : de Doode Bemde werkt.

De natte hooilanden van de zomer staan nu blank, gevuld met tientallen Kokmeeuwen.

Het middenpad in de komgronden was nu onbereikbaar, zelfs met laarzen.

Ook de wandelroutes leden onder het water en zo werd het een heel avontuur om, zonder uitglijden en zonder af te gaan als een gieter, erdoor te geraken.

De waterstand van de Dijle was alweer een beetje gedaald maar men ziet goed aan de slijkgrens op de oeverwallen tot waar het water kwam.

De in stand gebleven natuurlijke komgronden van de Dijle deden hun werk naar behoren. Nu is natuurbeheer wel noodzakelijk, want een boer met dergelijke grond wilt deze zo droog mogelijk. Jaarlijks koopt de VHM dan ook rond de 10ha aan aan beide kanten van de rivier.

Op de hoger gelegen oeverwallen trekken de vierhoevigen zich van niets aan.

De IJse, een zijrivier, stortte zich met een grote kracht in de Dijle.

Ook op de zuidelijke wandeling langs de tramdijk was het vervallen populierenbos helemaal ondergelopen. De buffer werkt.


-foto's gemaakt op 17 november 2010, drie dagen na de zware overstromingen, met de Canon Eos-