"Et j'irai loin, bien loin, comme un bohémien, Par la Nature, - heureux comme avec une femme."
Arthur Rimbaud

vrijdag 8 oktober 2010

Vers le midi - II

Le ciel d'été
Remplit nos coeurs de sa lucidité
Chasse les aigreurs et les acidités
qui font l'malheur des grandes cités
Tout excitées
On chante, on fête
Les oliviers sont bleus ma p'tite Lisette
L'amour joyeux est là qui fait risette
On est heureux Nationale 7.

Charles Trenet - Nationale 7


Zuid-Frankrijk, zo'n zestig jaar geleden al ondernamen honderden, duizenden mensen de lange autorit naar het zuiden om te genieten van de moeizaam bekomen vakantierechten. De azuurblauwe luchten en de zonnige garanties lokten de vele Simca's, 2cv's, Peugeot's en een paar Kevers de Route du soleil op.

Zuid-Frankrijk is niet alleen lavendel en strand. Zuid-Frankrijk is ook gezellige marktjes, prachtige pleinen in de steden met het volkse karakter dat bijna overal doorstraalt door stenen en dialectische klanken. Een impressie ...

Avignon, het grote plein tegenover het Palais des papes wordt bekroond door schapenwolken die door de mistral voortgedreven worden.

Op de marché in Carpentras kan het oog van de slenteraar geen rust vinden in de kakofonie van kleuren, keramieken vormen en culinaire ingrediënten.

Ondanks de aftakeling van culturele waarden in de grote naties -de jeugd in Frankrijk en Engeland trekt zich niks meer aan- hechten de Fransen nog veel belang aan traditie getuige dit opschrift op een camionette van een hoedenverkoper.



We zijn wel degelijk in de Provence, fijne charcuterie en kazen zijn in overvloed aanwezig in een smaakpapillen-strelend aanbod zoals droge worsten met diverse kruiden verrijkt of Gruyèrekaas.

Toch zijn het niet alleen de smaakpapillen die geprikkeld worden, ook het gehoor wordt verwend door deze goede gitarist die met een paar boxen en zijn gitaar zich in een van de straten heeft geïnstalleerd en een behoorlijk succes kent. Het is moeilijk om de heupen stil te houden als zijn solo's door de lucht zinderen.

Maar ook aan de kust weet men hoe markten horen eruit te zien. Marseille, dé havenstad van de Franse Middelandse zeekust sinds mensenheugenis, demonstreert dat door naast de kraampjes met toeristische kitsch toch ook de echte vismarkt te plaatsen met het afdingen op, keuren van en verkopen van de waar onder de neuzen van de dik opeengepakte menigte.

De vis komt vers van de boot 's morgens en tegen de middag kuisen de vissers hun bakken, min of meer tevreden met de verkoop van hun moeizaam verkregen vangst.

Aan het volkse karakter van Marseille hoeft men niet te twijfelen, zeker niet in Le Panier.

En zo trekken we rond in Zuid-Frankrijk, nu eens slenterend, dan weer vol activiteit op de steile heuvels van het binnenland zoals hier in Orange op de Saint-Eutropie heuvel. We trekken rond, volgens onze tijd, volgens onze "goesting" zoals we zeggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten