Do not go where the path may lead, go instead where there is no path and leave a trail.
Ralph Waldo Emerson
Het werd tijd om de derde en laatste luik van onze veelzijdige vakantie in Zuid-Frankrijk (deel I en II) even toe te lichten. We waren dus op vakantie met vier man, waaronder drie biologiestudenten en één economiestudent die echter trektochten in de natuur wel weet te smaken, halve Zwitser als hij is. Daarom werd deze vakantie nog meer dan tevoren groen getind. In het midden van de vakantie, na enkele mooie natuur-ontmoetingen in La Couronne, tegen Marseille, werd het hoogtepunt van natuurbelevenis toch de camping waar we zo'n week verbleven, Les Philippons, genesteld tegen de rug van een van de vele steile heuvels aan van het binnenland in het dorpje Les Adrets de l'Esterel, genoemd naar de Esterel heuvel vlakbij.
De eerste dag al weet Pierre-Vincent, de ober van het restaurantje naast de camping, ons te vertellen dat er een groot natuurreservaat vlakbij is en dat het insecten- en reptielenleven hier erg talrijk is. Bovendien zitten we vlakbij de kust die gemakkelijk bereikbaar is met de auto. Zo gaan we onder andere snorkelen in Saint-Aygulf dat verrassend biodivers bleek te zijn ! Een foto-impressie mag dus niet ontbreken ...
Réservat naturel op slechts twee kilometer van de camping, we besluiten het pad te volgen dat naar het meer "Avellan" leidt. 
"Ja, dat meer moeten we dus hebben !" riepen we quasi spontaan uit als het meer voor het eerst zichtbaar wordt.
Maar de eerst zo brede paden onder de hete zuiderse zon ...
... ruilen we al snel in voor smalle "geitenpaadjes" en uitgedroogde rivierbeddingen dwars door de bramen en ander fijn plantaardig materiaal met de redenering dat, als het regent, het water zo wel naar het meer zal stromen dus volgen maar die handel !
Ondanks het lastige parcours loont het toch de moeite, alleen al voor deze Reuzengoudhaan (Timarcha tenebricosa) die als hij zich bedreigd voelt een rode kleurstof afgeeft.
Een Icarusblauwtje (Polyommatus icarus) rust even uit op mijn vinger terwijl we hem controleren met de vlindergids erbij.
De paadjes die het trio voorop -mijn conditie is nu eenmaal niet top- uitkiest worden er niet beter op ...
... maar de weidse uitzichten worden des te mooier.
Voor mij blijft het zwoegen onder de loden warmte en wanneer mijn waterzak van 3l leeg is, keer ik om richting de auto. Dehydratatie is hier een reëel gevaar.Een paar dagen later regent het op de middag even. Als de bui overgewaaid is roep ik het lumineuze idee op om amfibieën te gaan zoeken !
Nu ja ... Veel amfibieën vonden we niet, wel weer een moeilijk klauterparcours en reuzenpaardenstaarten die het geheel een prehistorisch tintje gaven.
Toch hoeven we zelfs niet op pad te gaan voor wat natuur. De Muurgekko's (Tarentola mauritanica) aan de muren van het sanitair werden bij ons iedere avond een ware hit. 
Martijn en de jonge Muurgekko die minstens een half uur bleef zitten !
De Boomkikker (Hyla meridionalis) van de eerste dag aan de afwasbakken was ook een prachtige waarneming !
Ook schorpioenen en parende nachtvlinders stonden op het programma, te vinden in een klein tunneltje zoals Pieter hier demonstreert.
Maar ook de vlinderfauna was vrij divers met als kers op de taart de prachtige Pasja's (Charaxes jasius) die zich voedden op de rottende vijgen. Door de zoetigheid en de alcohol werden ze versuft en konden ze met wat geduld gevangen worden om te determineren al was er weinig twijfel mogelijk ! Jan toont de Pasja die we met het boek vergeleken -voor ons beiden een "lifer", een waargenomen soort voor het eerst in ons leven- en daarna terug lieten vliegen.
Een verhaal apart is het snorkelen in Saint-Aygulf. Verschillende soorten vissen, zeekomkommers, Draadroos (Anemonia viridis), zee-egels en mooie schelpdieren passeren de revue.
Toch waren de leukste waarnemingen deze prachtige dieren : Octopi !
Martijn speurt net zoals ik en Jan de zeebodem af naar leuke ontdekkingen.
De branding was bij momenten een impressionistisch schilderij meer dan waard ... Had Monet maar een duikbril en snorkel gehad om dit spel van kleur en licht te vatten !En zo sluit ik deze al te korte impressies van onze trip in Zuid-Frankrijk af, met een licht gevoel van voldaanheid en een hint van verlangen. Ik kan iedereen deze trip aanraden, zorg wel voor een goede alternator in jouw auto ...
Deze foto's werden grotendeels met de Canon Powershot D10 gemaakt, waaronder de onderwaterfoto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten