brocante
bro` can - te de -woord (vrouwelijk) Zuid-Nederlands curiosa, spullen uit vroegere tijden die in trek zijn, maar niet als antiek kunnen worden beschouwd
"Des brocáááántes en Belgíííque, des brocáááántes en Belgíííque ..." Een monotone stem met af en toe een uitschieter op bepaalde klinkers golft aan mijn oren voorbij, de routineuze omroeper loopt mij zoals ieder jaar weer voorbij met een hand vol folders voor brocantemarkten -oftewel rommelmarkten-, een zomers fenomeen in ons klein landje. Al van jongsaf aan nam mijn opa mij mee naar zulke markten die meestal ook een dorpsgebeurtenis inhouden, open garages tonen een blik op oude boeken, zeildoeken liggen op straat vol met spullen uit soms nog niet zo lang vervlogen tijden, barbequegeuren bereiken mijn neus naast een rap opgezette toog waar enkele opklapbare tafels een rudimentair straatcafé vormen.
Vroeger was het nog in Tienen dat we gingen maar de laatste jaren doen we gewoonlijk Aubel (provincie Luik/Liège) en Pécrot (Waals-Brabant). Aubel is iedere derde zondag van juli en was dit jaar een waar zonnebad vol zomers geklede gezinnen en wat luchtiger geklede senioren. Aubel is bekend om de Luikse siroop, de fijne vleeswaren en talrijke kaassoorten die het land van Herve voortbrengt, een stadje voor culinaire levensgenieters dus. Een impressie met de Canon Powershot D10 kan niet ontbreken.
De Rue de la Station, al jaren gesloten maar de herinnering blijft levendig met dit bord ...
... en een mechanische getuige.
Ook het vaste volksdansen was er weer bij, een hobby voor vele ouderen van het dorp om een deel van hun verleden te behouden, een verlangen die zo sterk heerst dat ze zelfs blessures riskeren om toch maar te dansen op de vrolijke ritmische fanfaremuziek. Zelfs mijn heupen bleven er niet stil bij.
Ook de banketbakkers en de streekproducten zijn sterk in trek, vele kraampjes verkopen bijvoorbeeld huisgemaakte taarten of Hasseltse speculaas ...
De rommelmarkt toont vaak een retrospectief op perioden van onze ouders, grootouders of zelfs overgrootouders. Mijn oma kan iedere minuut iets aanwijzen; "Ah da's nog 'n kolenbak, daar schepten we de kolen in voor de kachel boven." en dergelijke zinnen vliegen van haar lippen.
Een vaste halte voor opa : de fijne vleeswaren oftewel de "charcuterie".
Maar ook de plaatselijke kaasboer -hoewel het oranje t-shirt anders doet vermoeden- is een vaste stopplaats. Soms staan er kraampjes met speciale kazen zoals brandnetelkaas.
Mijn aanwinst van de dag ! Een mooi oud tafeltje voor in de veranda, een cadeautje voor mijn moeder. Ze vroegen er 20€ voor en ik heb afgedongen tot 10€, nu is het al geschuurd en de eerste laklaag ligt erop, een verslag van deze restauratie volgt spoedig op deze blog. Ja, dit ding heb ik de hele tijd gedragen in de grote massa ... Zo zot ben ik wel, maar ben niet de enige, zag ook iemand met 'n cd-kastje op zijn schouders en een andere man met een gigantisch model van een houten zeilschip die hij fier voor zich hield terwijl zijn sigaar tevreden pufte.Rommelmarkten, ik blijf er verzot op !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten