Kriskras door Australië

Ik ben al een tijdje een liefhebber van reisverhalen, van welke leeftijd dan ook. In een van de dozen op de stoffige zolder van mijn grootouders vond ik 'n boekje getiteld "Kriskras door Australië", oorspronkelijke titel "Beyond Australia's cities" geschreven door Bill Beatty en in 1959 bij Prisma uitgegeven. Het geeft een goed beeld van het Australië van de jaren '50 en de dertien foto's roepen een pionierssfeer op die het land Down under zelfs tot nu in de 21e eeuw kenmerken, nog steeds trekken de Aussies met hun geprepareerde terreinwagens hun bushlands in, het is een deel van een moeizaam verworven identiteit. Australië is een jong land en kent geen geschiedenis zoals het Oude Europa of het nabije Azië. Bovendien zijn de inwoners van oorsprong een bonte mengelmoes van nationaliteiten en culturen. Daarom klampen de Aussies zich vast aan alles van hun pioniersverleden en de gebruiken van de oorspronkelijke bewoners, de aboriginals, een bevolkingsgroep die anno 2010 nog moet vechten om haar rechten te doen gelden. Dit is te lezen in de uitstekende analyse "Boemerangs en Bromvliegen" van Jan Lighart, journalist.

Ook Bill Beatty, geboren en getogen Australiër, trok zijn land rond en laat niet na diverse aspecten van zijn uitgestrekte vaderland te vermelden en wijdt zelfs een hoofdstuk aan grafschriften die hij tegenkwam op zijn rondreis. Een ervan vond ik te mooi om niet te vermelden. Het is het grafschrift van een smid op het St. Thomas-kerkhof in Enfield (New South Wales) uit 1850.

My sledge and hammer lie reclined
My bellows, too, have lost their wind
And in the dust my vyce is laid
My coal is spent, my mind is gone
My nails are drove, my work is done

Een schrift dat ik wel vind passen in een tijd waarin noeste en eerlijke arbeid terug in de mode komt na jaren van industrialisering en modernisering.

Of het boekje nog uitgegeven wordt, weet ik niet maar het was een interessante reis terug in de tijd dat ik toch even wou vermelden. Australië boeit mij al langer dan vandaag sinds een van m'n beste vrienden naar ginder emigreerde, naar dat verre onbekende land dat meteen ook 'n continent is. Ik spaar inmiddels al een paar jaar om na mijn studies een aantal maanden in Australië te kunnen rondtrekken. Zodus ...

See ya soon matey !